📠 Telex #57: cyberterreur

In het wielrennen, en vooral in de Ronde van Frankrijk, is “de rode lantaarn” een begrip. De wielrenner die allerlaatste in het klassement staat krijgt deze fictieve prijs. Vaak vier je die niet, maar één man greep zijn kans met beide handen. Wim Vansevenant. Maar liefst drie keer op rij werd hij, volledig bewust, allerlaatste in de Ronde van Frankrijk. Verliezen in stijl heet dat! Hopelijk winnen we met deze brief jouw hart, en als we ‘m alsnog zouden verliezen gaan we minstens even hard voor de allerlaatste plek.

Hebben jullie dat ook? Die twijfel of die Derde Wereldoorlog al bezig is of niet? Wellicht heeft dat vooral te maken met geopolitiek spierballengerol en piemeltjesgetafel. Maar ook met het feit dat het strijdtaferelen zich meer dan ooit het cybertoneel afspelen. Zeker bij de Russen.

In 2016 trokken onze kameradski’s Hilary Clinton een figuurlijke kloot af, door de Democratische Partij te hacken en desinformatie te zaaien die Trump goed uitkwam. Ook in Oekraïne zorgt Putin voor de nodige cyberchaos. Het doel: het vertrouwen van burgers in hun overheid doen kelderen.

In januari werden tal van overheidswebsites gehackt, en waarschuwden de malafide webmasters burgers “om bang te zijn en zich op het ergste voor te bereiden”.

Een maand later volgde nog een rondje DDoS-aanvallen. Maar ook een SMS-campagne met de boodschap dat bankautomaten niet langer werkten. Gelukkig reageerden Oekraïners op sociale media met foto’s van werkende automaten, om de verhoopte massahysterie geen kans te geven.

Rusland weet natuurlijk van niks. De Oekraïense en Westerse geheime diensten wel. Dat soort tactieken zijn trouwens een kopie van wat de Russen Georgië lapten in 2008, wat het eerste geval werd waarbij cyber- en ‘echte’ oorlog hand in hand gingen.

Oekraïne is als ‘blue team’ ook niet aan z'n eerste rondje toe. In 2015 deed het Russische red team Sandworm daar - letterlijk - het licht uit. (De groep bracht later nóg bekende hits uit, zoals NotPetya en Olympic Destroyer ✉️ #54.)

En toen de Russen in 2014 in Oost-Oekraïne Luhansk en Donetsk innamen, maakte de overheid zich grote zorgen dat Team Poetin daarmee ook toegang kreeg tot belangrijke computersystemen.

Dat willen ze deze keer kost wat kost vermijden. Intussen is alle belangrijke data gecentraliseerd in de hoofdstad. En liggen de plannen klaar om de servers te sweepen en data uit de hoofdstad weg te halen mocht die worden ingenomen.

Die vrees is terecht. Volgens de New York Times hebben de Russen een arrestatie- en zelfs moordlijst voor Oekraïense luizen in hun pels. Toegang tot overheidsdata zou contact tracing wel heel eenvoudig maken, aldus cybersecurity-firma CrowdStrike.

En dat je data beter niet achterlaat voor je vijand, daarover kunnen de Amerikanen je alles vertellen na hun pijnlijke afgang uit Afghanistan.

Wereldoorlog of niet. Het leest alleszins als een Tom Clancy-thriller, en deze nieuwsbrief dus ook.

En verder:

Deze week kijken we vooruit naar de metaverse. En dan meer bepaald: met welke technologie gaan we die ambitieuze visie bolwerken? Want volgens Intel zouden we tot 1000x meer rekenkracht nodig hebben dan wat vandaag kan.

Daarnaast blikken we terug op een decennium aan slimme producten. Door de doorbraak van smartphones werd een hoop technologie plots erg klein en heel goedkoop, en kregen we tal van nieuwe gadgets. Welke waren echt succesvol? Waarop zat niemand te wachten? En waarom lijkt het nu weer even trager te gaan?

Te beluisteren met technologie van vandaag en zelfs die van gisteren, en sowieso waar je anders podcasts scoort. (Of hier.)