📠 Telex #56: Computer Club in space

Waarom vallen bijna alle feestdagen wanneer het mooi of gezellig weer is en nooit in deze mottige, grijze periode? Wat februari nodig heeft, is een dag die de boel wat opvrolijkt. Een dag waarop we samen met vrienden afspreken, cadeaus uitwisselen en uitgebreid tafelen. Voortaan is vandaag die dag. Voortaan is 17 februari de Computer Club-feestdag. Men zegge het voort!

De supply chain crunch heeft landen pijnlijk duidelijk gemaakt hoe afhankelijk ze zijn van andere wereldblokken als het op grondstoffen en technologie aankomt. Ook de Europese Unie werd met de voetjes op de grond gezet. En daarom wil het nu … naar de ruimte.

Europa wil namelijk meer dan $6 miljard euro investeren in communicatiesatellieten. Dat systeem zal LEO heten, kort voor ‘lower earth orbit’. Dat betekent dat Galileo en Copernicus er een broertje bij krijgen. Galileo zorgt voor GPS-navigatie, en Copernicus brengt onze wereld in beeld.

LEO moet, in Europa en Afrika, voor breedband zorgen, waardoor we minder afhankelijk zijn van Chinese infrastructuur. Daarnaast moet het als back-up dienen indien onze bestaande netwerken kreunen onder cyberaanvallen. “This is of central importance in terms of our strategic and technical sovereignty,” aldus EU-bobo Thierry Breton.

Er is veel kritiek op het plan. Zo zou te weinig gekeken zijn naar alternatieven, bijvoorbeeld op het vasteland. En sturen we nog meer rommel naar de ruimte. Om snel internet te kunnen doorstralen moeten de satellieten laag vliegen, waardoor er veel meer nodig zijn, en moet men ze elke 5 à 7 jaar vervangen. De kans op botsingen is dan ook reëel.

De Europese satellieten vliegen er namelijk niet alleen. Zo hebben de Britten sinds 2020 een aandeel in OneWeb, en de Franse overheid in Eutelsat. Daar haalde Breton wellicht het idee.

Maar de bekendste zijn ongetwijfeld de Starlink-satellieten van SpaceX. Elon Musk heeft er al 2.000 hangen en wil er tot 40.000 lanceren. Ook Bezos legt z'n pietje op de tafel. Amazon Project Kuiper mikt op 3.000 van die internetsatellieten.

Dat is meteen de grootste kritiek: waarom laat de EU die diensten niet over aan de markt? Dat vind althans het ‘Regulatory Scrutiny Board’ van de Europese Commissie. Die keurden het plan tot 2x toe af. Toch boomt Breton door, wat hoogst uitzonderlijk is. Het plan, waarvoor Europa zelf ongeveer een derde betaalt en de rest van de lidstaten moet komen, moet nog langs het parlement. Maar daar worden geen al te grote bezwaren verwacht.

Europa maakt rare bochten in de technology race. Zo keurde de Europese Commissie vorige week een subsidiepakket van €43 miljard goed voor z'n Chips Act. Dat ruikt naar protectionisme. ‘Uitzonderlijk,’ zegt presidente Ursula von der Leyen. ‘We moeten wel.’ Gezien Amerika $52 miljard flappen neerlegt, en China vorig jaar alleen al voor $33 miljard de wafelenbak sponsorde.

Chipfabrieken en satellieten. Als je ze niet hebt, word je uitgelachen op de geopolitieke speelplaats.

Computer Club lanceert voorlopig geen satellieten. Binnenkort wel een hoop leuke vooruitzichten. (En onze Vrienden horen dat eerst.)

En verder:

Deze week kijken we tv. Beter gezegd, we blikken vooruit op het nieuwe strijdtoneel: het televisiescherm. En dan hebben we het niet over de kijkstrijd tussen Thuis en Familie. Maar wel over de Connected TV. Die Smart TV’s worden meer dan ooit de toegangspoort tussen adverteerders/streamingdiensten, en onze oogbollen. Wie zijn de gatekeepers?

Daarnaast nemen we OpenSea onder de loop. De NFT-marktplaats kreunt onder z'n succes. En onder de kopieën en de bagger. Daardoor breekt er van alles.

Te beluisteren op quasi elk toestel dus ook op TV, en sowieso waar je anders podcasts scoort. (Of hier.)